همسريابي و ازدواج در دو نگاه

انتخاب همسر مناسب هميشه كار راحتي نبوده است و معمولاً دو نوع نگرش در مورد انتخاب همسر مي توان داشت، اول اينكه در مورد انتخاب همسر كارمان را سهل و راحت بگيريم و چندان مهم نباشد كه طرف مقابلمان چه اندازه با معيارها و ملاك هايي كه ميتوان در مورد همسر در ذهنمان وجود داشته باشد، مطابقت دارد بلكه با يك انتخاب سخت و آسان ما همسر خويش را انتخاب نماييم و سپس در طول مدت زندگي آنقدر انعطاف پذير باشيم قالب ذهنيات دو طرف بتواند همزمان صورت پذيرد و اين به شخصيت سهل و آسان گير اوليه همسري كه انتخاب ميكنيم بستگي خواهد داشت.

دوم، اينكه ما قبل از انتخاب همسر تمامِ ملاك‌ها و معيارهايي كه در ذهنمان وجود دارد و از همسر خويش انتظار داريم را براي خود تعريف كرده و سپس به هنگام همسريابي و يافتن همسر سعي كنيم طرف مقابلمان با بيش تر آن ويژگي هايي كه تعريف كرده ايم مطابقت داشته باشد.

به نظر بنده نوع دوم آن چيزي است كه معمولاً در دنياي امروز و بين جوانان وجود دارد نوع اول مربوط به پدران و مادران ما بوده‌است‌.

پايداري در ازدواج هايي كه با نوع اول صورت گرفته است به علت وجود از خودگذشتگي ها و عدم خودخواهي معمولاً بيش‌تر اتفاق مي‌افتد و يكي از دلايل عمده آن هم بعد از اين موارد لزوم همسان سازي در زوجين و به روز شدن اين همساني در تمام طول زندگي مي باشد.

در حالي كه در انتخاب همسر و همسريابي به سبك دوم كه در آن مي‌خواهيم از اول به آن شخص ايده‌آل ذهني خويش برسيم و در صورت اين كه زماني آن شخص را مطابق با آن ايده آل هاي اوليه ذهن پيشيني  خويش نديديم به  راحتي مي‌توانيم زير تمام قول و قرارها زده و از زندگي فرار نماييم.

ازدواج و همسريابي به سبك شيدايي